Mijn beweegreden om over voldoening te schrijven is voort gekomen uit de afgelopen periode. Ik ervaar namelijk heel vaak een soort onrust doordat ik geen voldoening haal uit mijn leven. Dit gebeurd bij meerdere handelingen.
Vaak raak ik er zelfs onrustig van. Als ik vrij ben en ik doe niks in het huishouden voel ik me slecht door het probleem wat in mijn ogen echt een probleem in de maatschappij heerst. We maken elkaar gek met de volle schema’s en doen alsof het allemaal normaal is. Zelf loop ik tegen het probleem dat mijn gezondheid erg slecht is. Vaak erg vermoeid. Social media veroorzaakt voor mij één probleem dat is dat er een bepaald beeld word geschept dat je alles uit je dag moet halen en het leven perfect moet zijn. Hoe onrealistisch het ook is. Het is een mindfuck.
Op mijn vrije dagen loop ik als een zombie door mijn huis. Met de vragen moet ik niet meer met mijn sociale leven gaan doen? Ik zie nog maar weinig mensen in mijn vrije tijd. Moet ik meer in het huishouden doen? Mijn huis is weer stoffig, mijn was moet gevouwen worden. Moet ik toch meer naar mijn lichaam luisteren? Ik ben doodop, zou ik toch even dat middagdutje moeten doen? Moet ik niet even met de honden naar het park gaan? Zal ik gewoon op de bank serie gaan kijken? Zal ik met mijn camera op pad gaan even in mijn eigen wereld? Ik kan ook even verder gaan met mijn fotobewerking. Ik heb mijn blog verwaarloosd maar waar moet ik over schrijven? Éen en al verwarring.
In mijn omgeving zie ik ook een hoop mensen die onbalans hebben door wat er allemaal van ons verwacht word. Wat doen we elkaar allemaal aan? Hier moet ik ook bekennen dat ik heel gevoelig ben voor dit soort prikkels. Van de zomer was ik op vakantie in Frankrijk en dan vind ik dat ik overal in ten top van moet genieten wat niet lukt doordat ik de lat veel te hoog leg voor mezelf. En dan hebben we over genieten. Serieus! Natuurlijk geniet ik wel maar de vraag blijft opspelen of het wel genoeg was.
Dan nog mijn wens om in het leven verder te komen met mijn blogs en fotografie, maar als ik wat online plaats en geen voldoening krijg doordat ik op meer reacties of meer likes hoop. Doordat ik geen voldoening ervaar dan heel onzeker word en me afvraag of ik er wel mee door moet gaan, en dan komt er weer een boost omdat ik allemaal complimenten krijg over mijn foto’s of stukjes die ik geschreven heb. Weer één en al verwarring.
Wat zou het fijn zijn voor heel veel mensen dat de druk gewoon wat omlaag word gebracht. Nee die illusie is al weg gevaren, maar we kunnen ons er wel van bewust zijn en het voor elkaar een klein stukje makkelijker maken. We zijn al te ver om alles terug te keren. De enige die de daadwerkelijke druk kan verlagen ben jijzelf. Daar begint het met bewustwording. Je hoeft niet alles uit het leven te halen wat je er voor jezelf niet uit hoeft te halen. Doe dat wat aan jou behoefte voldoet en zorg goed voor jezelf zowel lichamelijk als geestelijk.
Tot de volgende blog.
Ciao Ciao Just Becky
Meisje van me probeer te genieten van de kleine dingen in het leven
Vergeet de buitenwereld het gaat om de dingen waar jij van kan genieten niet om wat de rest van de wereld ervan denkt. Laat die zich maar net zichzelf bezig houden. Voor mij bij je het mooist als je jezelf bent, met ak je plus en minpunten
Ik hou van je zoals je bent
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Zie een hele goede en belangrijke conclusie lieve zus, en dat is de volgende:
Een beter milieu begint bij je zelf.
Stoor je niet teveel aan de buitenwereld. Die draait toch wel door.
Zaag alle latten door. En probeer korte momenten te genieten. Als je dat kan, dan worden de momenten vanzelf langer.
Super lief dank je wel. Kleine stapjes maar we komen er wel ❤😘❣