Verslaafd aan mijn hobby.

Ken je dat gevoel, dat gevoel verslaafd te zijn aan je hobby? Bij mij is dat het geval.

Eergisteren ben ik weer heerlijk op pad geweest met mijn camera. Het was af en toe best spannend, de wolken gaven regelmatig tekenen dat het zou gaan regenen. Het geluk was deze dag aan mijn zijde, zowel qua het weer als het vele moois dat er was. De beestjes waren heerlijk dichtbij. Normaal gesproken zijn ze niet zo dichtbij, maar doordat ze niet te ver van hun nest gaan mocht ik ze van dichtbij vastleggen.

De verslaving is zo heftig dat ik niet naar huis wilde.

Tijdens het fietsen naar huis zie ik overal mooie plaatjes. Dan moet ik mezelf regelmatig tot de orde roepen, om te stoppen met foto’s maken. Waar waarschijnlijk een hoop mensen niets in zien, zie ik iets moois. De afgelopen periode was ik vaak in het Mallebos te vinden, dan zie ik de huisjes op de dijk en dan word ik jaloers op de mensen die daar wonen. Wat een rijkdom denk ik dan, meer zou ik niet nodig hebben. Een huisje in de buurt van een natuurgebied.

Helaas is de realiteit heel anders.

Wij mensen zijn zo afhankelijk van de omgeving. Natuurlijk moet iedereen leven zoals hij/zij wilt, maar hier zouden toch grenzen aan moeten zitten toch?! Voor mij en mijn man is het soms zo erg dat ons plezier van ons eigen tuin ver te zoeken is. Dan is de kunst om de invloed die je wel hebt in te zetten. In de afgelopen tijd zijn we druk bezig met bloemetjes en plantjes, wat de zere plek iets verzacht. Nu kan ik met enige rust door de tuin lopen.

Lichamelijke ongemakken.

Na zo’n mooie dag als gisteren heeft mijn lichaam wel even zijn rust nodig. Al mijn spieren doen pijn. Als ik naar de foto’s kijk blijkt het meer dan waard. Om die mooie plaatjes te schieten moet je je soms in allerlei rare bochten wringen. Na een dag fotograferen ben ik ook geestelijk uitgeput, door al het observeren en concentreren. Op het moment zelf merk ik dit niet. Dit komt echt achteraf, als ik op de bank zit.

Bij fotograferen werkt het denk ik hetzelfde als met bijvoorbeeld sporten, je gaat je doelen verleggen. Het is al snel niet goed genoeg. Een foto moet steeds beter, of het onderwerp moet heel bijzonder zijn. Natuurlijk blijft een koe, een vlinder en de alledaagse onderwerpen ook mooi. Wel moet het dan mooi op de foto gezet zijn om het net dat beetje extra te geven.

Ten slotte…..

Wat ik hoop met deze blog is om jullie even mee te nemen in mijn wondere wereld van de fotografie. Laat me even weten wat jullie er van vinden.