Al zolang dat ik me kan heugen, probeer ik gezonder te leven. Het is een onbegonnen strijd. Althans zo voelt het voor mij.
Het zal moeilijk geloven te zijn voor de gezondheid goeroes. En toch juist als ik alles doe wat er tegen gezond leven ingaat, val ik kilo’s af. Sterker nog, mijn suikerspiegel daalt. De ergste sonde als diabeet is energydrink, mijn suikerspiegel denkt daar anders over. Zodra ik alles doe wat god verboden heeft, blijkt het met mijn suiker goed te gaan.
Vreetmonster.
Elke drie maanden heb ik een controle voor mijn diabetes. De keren dat ik dacht dat ik op mijn flikker zou krijgen, zijn niet meer te tellen. Maar dan juist is mijn suikerspiegel verlaagd. Het probleem van nu is mijn depressie, deze keer is hij heviger dan ooit. De mensen die mij goed kennen weten dat ik een vreetmonster ben. Mijn eetlust is ver te zoeken. Meestal eet ik maar één keer per dag.
Gummiberen.
Het is soms zo frustrerend dat het eten me zo tegenstaat. Maar goed door de combinatie onregelmatig eten, energydrink en een hoop gummiberen val ik dus af. Veel snap ik er niet van. Broeken moeten 2 maten kleiner, borsten die slinken. Heerlijk gevoel hoor dat die kilo’s eraf vliegen. Sorry, voor diegene die er wel mee te maken hebben, maar voor mij geen Corona kilo’s.
Daar komt nog bij dat de opgezette buik van mijn PDS (spastische darmen) wegblijft. Helaas is de stoelgang nog erg slecht. Voor mij valt daar dan nog wel overheen te komen. De nachtelijke bezoeken aan de wc blijven daarin tegen wel weg. Het enige wat niet weg wilt is die rot depressie. Die sombere gevoelens en gedachten. Het geen controle over je geest hebben, is zo vermoeiend.
Bekentenis.
Er is één bekentenis die ik moet doen, als ik ga fotograferen loop ik wel met gemak 10.000 stappen. Dat is dan ook het enige wat ik volgens het boekje goed doe. Maar toch kan ik me niet indenken dat dit alle kilo’s eraf haalt. Regelmatig stap ik vroeg in de ochtend de deur uit, zonder gegeten te hebben. Dan kom ik einde van de middag pas thuis en is de eerste maaltijd het diner. Hier schaam ik me voor, maar de hoeveelheid eten wat we weggooien is gewoon sonde.
We doen tegenwoordig weekboodschappen, dit is soms best lastig. Door de slechte eetlust, en alleen trek in bepaalde dingen. Zit ik met regelmaat, met lange tanden te eten. Natuurlijk weet ik ook wel dat je niet altijd kan eten waar je zin in hebt. Toch blijf ik het lastig vinden, ik zal niet als een klein kind zeggen dat ik het niet eet. Maar moet mezelf wel regelmatig toespreken, of toegesproken worden.
Geen aanrader.
Ondanks dat alle kilo’s eraf vliegen, zou ik mijn toestand niet aanraden. Het feit blijft dat ik dagelijks door een hel ga. De depressie, diabetes, schildklierziekte en PDS blijven me altijd achterna zitten. Het is een soort tikkertje spelen, en ik verlies bijna altijd.
Een minder vrolijke blog, maar zeker een realistische. Vaak probeer ik in mijn blog onderwerpen aan te kaarten, waar weinig over gesproken wordt. Ik weet zeker dat er een hoop mensen zijn met een hoop opgekropte frustraties, en zich niet kunnen uiten. Wat wel heel belangrijk is, om jezelf te filteren.
Tot de volgende blog!!!
Ciao Ciao Just Becky
Ook een realistische blog als deze, hoort erbij. Juist goed om te delen denk ik! 😘
Ja heb nu al reacties met herkenning. Dan wel omgedraaid maar zeker herkenning. Dat heeft iedereen op zijn tijd gewoon nodig!!
Knap dat je zo open en eerlijk bent. Ik heb al jaren n haat/liefde verhouding met eten. Dus snap je worsteling heel goed. Fijn dat de kilo’s eraf gaan maar hoop dat je ook n beetje lief voor jezelf kunt zijn door goed voor jezelf te zorgen ❤️🍀
Wat een lieve reactie!! Het zijn periodes. Ik zit nu in de periode zoals beschreven. Goed voor jezelf zorgen is ook altijd weer een strijd.
Heel goed om geen mooi weer te spelen en gewoon te schrijven hoe het echt zit. Ook al is dat minder vrolijk.
Mijn mening is dat als iedereen wat eerlijker naar buiten is, er een hoop onzekerheden uit de weg worden geruimd.
Ik ben absoluut pro eerlijkheid en niets verbloemen. Ik ben er tijd tussenuit geweest door depressie. Ik kon het niet opbrengen Om te posten. Vind knap dat jij dat wel kan 💪🏻
Het schrijven deed ik vroeger al als ik me naar voelde. Het is voor mij een stukje controle die ik heb. Het gaat ook niet altijd van een leien dakje. Daarbij heb ik een jaar in therapie gezeten waar ik een hoop trucs geleerd heb.
Heel herkenbaar, als ik in een depressie zit kan ik ook soms savonds pas bedenken dat ik nog moet eten. Hopelijk doet de zon je goed, het is fijn dat het fotograferen je goed doet.
dank je wel voor deze reactie.
Het is altijd fijn om bevestiging te krijgen, dat je niet alleen staat in dit soort problematiek.
Ik ga je blog volgen en hoop dat je bij mij ook nog af en toe een kijkje neemt.
Ik ben zelf nu ook onderzoeken aan het doen omtrent schildklier, nieren en hormonen. Deze realisitsche blog vind ik handig!
O super!!! Als je meer vragen heb dan kan je me altijd een mail sturen via Becky1201@gmail.com.
Leuk geschreven. Ik heb zelf ook pds en weet er helaas alles van met opgeblazen buik rond te lopen
dank je wel! ik hoop dat je mijn site vaker komt bezoeken. En mensen die het begrijpen zijn meer dan welkom.
Soms zitten je lichaam en hersenen niet op 1 lijn. Dat is ontzettend vervelend. Ik hoop dat je binnenkort een manier vindt dat alles een beetje op zijn rit komt.
Klopt zeker, is niet de eerste keer dat ik ermee kamp. Ook niet de laatste keer, maar we knokken door!