Leefbaar met een depressie!

Destination unknown.

Onlangs ben ik begonnen met een traject via het UWV, ze hebben mij in contact gebracht met een lifecoach. Middels dit traject, gaan we mijn leven weer op de rails zetten.

Zoals iedereen weet die een keer met het UWV te maken heeft gehad, wordt je regelmatig gemonitord. Eind januari kwam ik in de ziektewet terecht bij het UWV. In het begin moet ik zeggen dat er weinig contact was. Sinds de Corona werd ik geregeld gebeld, om te vragen hoe het met me ging. Wat mijn verwachtingen waren? In het begin voelde het alsof ze op me aan het jagen waren, uiteraard heb ik er begrip voor dat als je een uitkering krijgt, ze je onder controle houden. Er wordt nu eenmaal veel misbruik gemaakt van de optie uitkering.

Telefonische afspraak.

Daar kwam een brief met de mededeling dat er een telefonische afspraak stond ingepland. Ruim een maand van tevoren. De datum naderde en ik was erg nerveus, mijn ervaringen waren niet heel positief geweest omtrent het UWV. Om mij heen zag ik vaak een hoop onrecht, diegene die de uitkering echt nodig had, werd zwaar onder de loep genomen. En diegene die er duidelijk misbruik van maakte, kwam overal mee weg.

Verpleegster.

De telefonische afspraak was daar. Mevrouw stelde zich netjes voor, en zei dat ze als verpleegster voor het UWV werkt. In het begin van het gesprek liet ik haar het woord doen en de vragen stellen. Mijn houding was eerst de kat uit de boom kijken. Het werd mij al snel duidelijk dat het een kundige en begripvolle vrouw was. Er werd mij uitgelegd dat ik me zeker niet hoefde te verdedigen, wat betreft mijn depressie. Ze zei dat ik in hun ogen alles gedaan had wat in mij macht lag. Een zware therapie, medicijnen en in contact bleef met de huisarts. Dit was voor hun een teken dat ik echt mijn best deed.

Begrip

Dit was heel fijn om een keer te horen, i.p.v. het wel bekende het is gewoon het knopje omzetten. Dit wordt overigens vaak gezegd door mensen die niet weten wat een depressie inhoudt. Daarbij hebben ze geen idee dat het een ziekte is. Het was een hele andere ervaring. Ik voelde me echt gehoord. Deze vrouw gaf ook aan het heel goed te begrijpen. Door deze manier van benaderen, word mijn houding naar hun ook anders. Over het stukje begrip staat en mijn ervaring hiermee, in een andere blog omgeschreven. Deze kan je hier lezen https://www.justbecky.net//emotionele-incontinentie.

Voorstel.

Ze deed mij een voorstel, dit was geen verplichting. Het voorstel was dat ze een lifecoach voor me kon regelen, die me zou gaan helpen met de dingen waar ik tegen aan loop. Diegene zou me dan kunnen helpen met mijn cv op te schonen, meekijken wat qua baan voor mij gepast zou zijn etc. Voor mijn gevoel een stap in de goede richting, en alle hulp is welkom. Dus dit spraken we af. Ze zou zorgen dat er contact met me opgenomen werd om een afspraak te maken.

Lifecoach.

De afspraak met de lifecoach werd snel geregeld. Ook hier werd er een hoop begrip getoond. Normaal deden ze de intake op het kantoor in Rotterdam, maar ik gaf aan geen rijbewijs te hebben en met openbaar vervoervrees te kampen. Dit was geen probleem en de intake was net als alle vervolgafspraken bij mij thuis. De lifecoach kwam voor de intake, en voor mij voelde dit gelijk goed. Het begrip, meedenken en inleven deden mij goed. Ze gaf aan dat door mijn openheid, het helpen voor hun een stuk makkelijker werd. Dit is ook mijn ervaring, door open en eerlijk naar elkaar te zijn kom je het verst.

Destination unknown.

Dus hier begint voor mij de nieuwe weg. Hij ligt nog helemaal open, en ik mag hem gaan indelen zoals ik zelf wil. Er ligt al een aantal jaren een plan klaar. Hier ga ik nog niet te veel over vertellen, maar dit ga je zeker nog te lezen krijgen in een nieuwe blog. Mijn lifecoach heeft een collega, die bij mijn wensen en doelen aansluit. Hier zal ik binnenkort mee aan de slag gaan. Voor nu ziet de toekomst er weer enigszins rooskleurig uit. Mijn nieuwe medicijnen halen de scherpe randjes eraf. Mijn huis word langzaam aan mijn thuis. Er wordt langzaam aan mijn behoeftes en doelen gewerkt. Mijn Instagram groeit enorm, ik zit op 1250 volgers. Ondanks dat ik nog niet weet hoe de toekomst eruit ziet, krijg ik er met de dag meer zin in.

4 gedachten over “Destination unknown.”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *